دانشجویی دارم اهل گلپایگان معلم است و در این سالهای پایانی کارش باز هوس درس به سرش زده است و دانشجوی ارشد ریاضی کاربردی است و من سمت مشاوره در پایان‌نامه‌اش را دارم و خب چون هر دو بالای پنجاه سال داریم دیگر این سمت معلمی و شاگردی مدت‍هاست که به کناری رفته و دوستی جایش نشسته و وقتی دوستی آمد دیگر صحبت از همه چیز به میان می‌آید و فهمیدم که زمینی در گلپایگان دارد و علاوه بر معلمی اوقاتی نیز در زمینش به کشت و کار مشغول است و از جمله محصولاتی که برایش عاید دارد همین زعفران است. برایش گفتم که آخر این باغ من نیز قطعه‏‌ای صد متری خالی است و به پیشنهادش امسال آن را به زیر کشت زعفران بردیم و فعلا از آن هزار عدد پیاز  زعفرانی که به زیر خاک بردیم تعدادی به به زینت گل آغشته شده و رنگ زیبای بنفشش بهار در پاییز ایجاد نموده است. عجب گیاهی و عجب گلی اصلاً آدم دلش نمی‌آید این گل‌ها ار بچیند بهتر است که فقط به تماشا بنشنیم.